Mnogo je vojvođanskih slikara čvrsto povezanih sa svojim tlom – jedan od njih je i M. Stepanov, na čijim se platnima prisno dodiruju plavetnilo vode i neba, u koja podjednako mogu da zalutaju one zaostale panonske ribe (a kao što je govorio premudri Andre Bazen, rodonačelnik francuskog novog talasa analizirajući Svet tišine, Kustoa i Kluzoa, riba koliko i ptica simboliše čovekovo oslobađanje od ovozemaljskih okova, kao što i mitologija vode nalazi u nama, duboke, tajne i prastare odjeke.
(Slobodan Novaković, 1997).
KANAL U RAVNICI
Ciklus obuhvata slike nastale od 2017. do 2021. godine. Izloženi radovi predstavljaju likovnu transformaciju sopstvenih neposrednih doživljaja prirode “bliske mi divljine”, u ovom slučaju kikindskog kanala, na kojem gotovo svakodnevno boravim. Tradicionalni postupak slikanja na izvestan način je inoviran uvođenjem novih likovnih materijala (uz postojeće tradicionalne), poput vodorastvorljivih uljanih pastela, kombinovanih sa slikarskim ili običnim markerima (flomasterima) kao i akrilnim bojama za umetničku ili industrijsku upotrebu.
U svim fazama realizacije ove izložbe, intuicija i imaginacija imale su primarnu ulogu. Iz takvih razloga pored neposrednih povoda povezanih sa “kanalom u ravnici”, izloženi radovi potenciraju i svojevrsno viđenje “iznutra” fenomena voda u ravnici.
Zapisivanje, sanjarija kako kaže Bašlar ujedno i zadovoljstvo u tekstu (Bart) nametnule su mi se i kao stvaralačka potreba, slikara-istraživača u svakodnevnim susretetima sa prirodom “bliske mi divljine”.
Crtež i reči kao zapisane refleksije mogućih sanjarija, predstavljali su pripremni diskurs većine izloženih radova.
Milorad Stepanov
MILORAD STEPANOV (Kikinda, 1960)
Osnovne (1987) i magistarske (1991) studije završio je na Slikarskom odseku Fakulteta likovnih umetnosti u Beogradu u klasi prof. Vojislava Todorića. Magistrirao je (1994) na Konzervaciji i restauraciji štafelajnog slikarstva na Fakultetu primenjenih umetnosti i dizajna u Beogradu kod prof. Milorada Medića. Doktorirao je (2013) umetničkim projektom i pisanom tezom „SLATINA kao problemsko sagledavanje mesta uloge i značaja boje i hromatskih odnosa u slikanju pejsaža ravnice“.
Pored slikarstva bavi se konzervacijom i restauracijom zidnog i štafelajnog slikarstva, ilustracijom i pisanjem (publicistika, kritika, teorija umetnosti, metodika nastave likovnog vaspitanja predškolske dece). Pedagoškim radom bavi se od 2004. godine. Profesor je u Visokoj strukovnoj školi za obrazovanje vaspitača u Kikindi za oblasti: Metodika nastave (Metodika likovnog), Likovne umetnosti, Audiovizuelne umetnosti. Izlagao je na preko trideset samostalnih i 150 kolektivnih izložbi u zemlji i inostranstvu.
likovni program 