Dobro Marić Mare (Jajce, 1964)
Slikarstvo je diplomirao na Akademiji umetnosti u Novom Sadu, u klasi profesora Jovana Rakidžića. Živi i stvara u Titelu. Pored slikarstva aktivno se bavi crtežom, grafikom i pedagoškim radom. Član je SULUV od 1994. godine i ULUS od 2017. godine. Učestvovao je na oko 100 kolonija. Dobitnik nagrade 5. bijenala jugoslovenskog studentskog crteža, Beograd (1989). Kao gost-umetnik boravio u Italiji, Holandiji, Španiji, Madjarskoj, Sloveniji, Hrvatskoj, BiH, Crnoj Gori…
Slike su rađene akrilnim i uljanim bojama na kartonu formata 70 x 100 cm.
Počeci karijere likovnog umetnika Dobra Marića Mareta, vezuju se za Zrenjanin. On je od 1990. do 1995. godine živeo i stvarao u gradu na Begeju. Sa trojicom svojih kolega, Ljubišom Bakovićem, Draškom Dragašem i Slobodanom Bojovićem, osnovao je slikarsku grupu, u Zrenjaninu (1992–1994). Nabavili su i grafičku presu, iz Kolonije u Ečki, zahvaljujući razumevanju tadašnjeg direktora Kolonije i Galerije, Zdravka Mandića. Za vreme boravka u Zrenjaninu Dobro je redovno učestvovao u radu Kolonije “Angelina Kojić Gina”, nekoliko puta izlagao u gradu, samostalno i grupno. Grad na Begeju je Dobra Marića, u tih nekoliko odlučujućih godina njegovog kreativnog formiranja, svesrdno prihvatio i omogućio mu da razvija talenat, i da traga za umetničkim putem kojim će dalje samosvojno ići. Taj put kretao se postepeno, a sigurno ka umetničkom delu kao autonomnoj celini, ka slici koja živi svojom materijom i ekspresijom. To su njegovi sadašnji likovni radovi, koji ne dopuštaju nikakve asocijacije, jednostavno znače ono što se na njima vidi. Ali i na svojim likovnim počecima, kada je na kompoziciji postojao i figurativni motiv, Dobro Marić je shvatio samosvojnost i složenost likovnog jezika. Predmetno tada na njegovim slikama više evocira nego što predstavlja, više tumači nego što citira, insistirajući na izražajnosti , nikako tačnosti. Dalje, na sledećim slikama, apstraktne forme redukuju oznake realnog do neprepoznatljivog, ostaje samo asocijacija koja vodi do univerzalnog značenja.
I najzad, stigli smo do ciklusa slika “Trag”, koji je predstavljen na ovoj izložbi. Trag čega? Ekstatičnog trenutka stvaranja, akcije nabacivanja boja, linije, materije… Trag slike u slici. Dobro Marić je ušao u novu kreativnu avanturu, gde sam čin stvaranja znači za njega, umetnika, čoveka, potpuno snažno postojanje. Akciono-motoričnom intervencijom tela, on ubacuje na platno linijske ritmove, bojene mrlje akrilika, ulja…elementarna plastična sredstva koja oblikuju čisto slikarstvo. Kompozicije su poprište vizuelnih energija koje se sve više i više šire, kao da se same od sebe obnavljaju noseći seme unutrašnje vitalnosti. Istovremeno, ta drama vitalnosti i haosa što vlada operativnim poljem ekrana slike, povećava uzbuđenje i nemir tela umetnika, a slika jedva čeka da tu tenziju upije i dobije na svojoj silovitosti. Ovo aktivno i dinamično međudejstvo prestaje onda kada kreativni napon nestane. Slika je tada završena. Pred nama je delo nastalo hirovitošću trenutne refleksije, snagom intuicije, nepredvidljivim i neograničenim mogućnostima širenja boje, mrežanja linija… rekli bi, haotičnost bez kraja i početka. Međutim iza te moćne automatske akcije, iza te spontanosti, je kultivisana svest, znanje i koncentracija vrsnog likovnog umetnika. Zato slikom vlada zvučnost boje visokih pikturalnih vrednosti. Strukturalnu dinamiku čine mrežanja, pulacije, vrenja obojeno-neobojenih linija. Snagu ekspresije boje u delo unose ameboidne obojene površine. Posmatramo kolorističku silovitost. A nas posmatra slika i saopštava nam: JA JESAM JA, OVA KONKRETNA SLIKA I NIŠTA VIŠE NI MANJE.
Istoričar umetnosti, likovni kritičar, član AICE
Jasmina Tutorov
likovni program 