Novi Sad u likovnim umetnostima od 18. do 21. veka
Izdavač: 2009, Kulturni centar Novog Sada
Priredila: Maja Erdeljanin
Autori tekstova: Maja Erdeljanin, Vladimir Mitrović, Sava Stepanov
Fotografije: Pavle i Lazar Jovanović, Vladimir Červenka
Dizajn: Marko Stojanović
Format: 24 x 17 cm
Broj strana: 276
Ilustrovano: 200 reprodukcija kolor
Povez: mek
Haritja: mat kunstdruk
Godina izdanja: 2009.
ISBN 978-86-7931-153-5
Cena: 1.000 RSD
Mesto prodaje: Mali likovni salon KCNS, Bulevar Mihajla Pupina 9, Novi Sad
Knjiga SLIKA GRADA promovisana je u Galeriji Rajka Mamuzića istoimenom izložbom, koja priređena na sva tri sprata obuhvatajući 155 radova (od ukupno 200 reprodukovanih u knjizi) iz javnih i privatnih kolekcija. Pet muzeja (Muzej Vojvodine, Muzej savremene umetnosti Vojvodine, Muzej grada Novog Sada, Galerija Matice srpske i Galerija Milana Konjovića iz Sombora) pozajmilo je za tu priliku svoja dela, a trajanje izložbe je na zahtev publike produženo. Čitav projekat proglašen je za najbolji u 2009. godini od strane on-line magazina za vizuelnu umetnost Art magazin.
O KNJIZI:
Vladimir Mitrović
Grad – Mesto za umetnost
Prikaz grada slikom je specifičan, svakako tradicionalan i standardan slikarski motiv. Tokom protekla tri veka doživeo je istorijski, umetnički i tehničko-tehnološki preobražaj od veduta, preko štafelajnog slikarstva do umetničkih, uličnih akcija gde je grad tretiran kao zatečena kulisa. Novi Sad, kao slikarski motiv, njegov razvoj kroz razvoj umetničke scene, u vremenskom periodu od 18. do 21. veka, široko je sagledan kroz više bogatih kolekcija u gradu – Galerija Matice srpske, Muzej grada Novog Sada, Muzej Vojvodine, Spomen-zbirka Pavla Beljanskog, Galerija poklon zbirke Rajka Mamuzića, Muzej savremene umetnosti Vojvodine, Galerija Milan Konjović iz Sombora, Kulturni centar Novog Sada, kao i niza privatnih kolekcija i kolekcija samih umetnika.
U plodnoj istoriji prisustva ovog motiva kroz umetnost novosadskih i drugih umetnika izabrali smo preko sto autora, kroz čija dela se ujedno može posmatrati i njihova lična i sama istorija grada. Prikazana dela se mogu posmatrati i kao istorijat odnosa samih umetnika prema gradu i svom urbanom okruženju. Nekada je to dokumentaristički pristup, nekada poetski, intimistički i lirski obojen, simbolički, aktuelan, ali i prevratnički. Izložba je pokušaj sagledavanja istorijskog pamćenja, kroz oštar kontrast ličnih poetika, bez značajnijih kritičarskih diskursa, uz analizu i upoređivanje, ali i istorijski kontekst urbanog razvoja grada u kome su i umetnici svakako učestvovali, bar u onom misaonom i estetskom delu. U eri masovnih medija i mogućnosti pristupa bilo kojoj potrebnoj informaciji, ovakav vid sagledavanja daje opravdani legitimitet, predstavljajući u isto vreme neku vrstu pokretanja kolektivne memorije.
Umetnici su ti koji najbolje osete jedan grad, njegovu uzavrelu istoriju, pulsirajuće efekte i značaj, koji običnom čoveku u sivoj, istorijskoj svakodnevnici, obično ostane nevidljiv, nepristupačan i nepoznat, čak i kada je grad, u svetskim razmerama, malen kao Novi Sad. Umetnici su ga prikazivali i beležili od njegove rane mladosti, od 18. veka, kada su prvi putujući crtači pristigli u ove, močvarne krajeve i bili su fascinirani sa njegova tri osnovna motiva – Dunavom, Tvrđavom i samim gradom. Umetnici su, prirodom stvari i ličnih nadahnuća, prvi uspeli da artikulišu svoje spoznaje grada, i generacijama su, tokom više od dva veka, učestvovali u stvaranju jedne slike – slike grada.
likovni program 